Getting your Trinity Audio player ready...

Maandag begint het feest van de Democratie! De Gemeenteraadsverkiezingen. De gemeente gaat over veel zaken die je raken.

bijvoorbeeld

• Fietspaden
• Lantarenpalen
• ophalen huisvuil
• Verstrekken bijstandsuitkering
• Huishoudelijkehulp bij kwetsbare mensen
• Rolstoelen en Scootmobiels
• Begeleiding en tijdelijk beschermd wonen voor mensen met psychische kwetsbaarheden of Autisme en kinderen tot 18 jaar.

Natuurlijk is dit niet alles wat de Gemeente doet. Maar dit zijn, net als de andere taken, wel hele belangrijke taken. Ik laat mijn stem voor de Gemeenteraadsverkiezingen bepalen door zorg die door de Gemeente wordt betaald.

Veel politieke partijen laten een zorgmanager, huisarts of andere zorgverlener woordvoeren over de zorg. Dit lijkt natuurlijk een prima oplossing, echter is het credo van de Zorgvragers: Niet over ons maar met ons! Dit is voor mensen die zorg nodig hebben zeer logisch. En de zorgvrager heeft wat mij betreft, bijna, altijd gelijk.

De SP is van mening dat Zorgvragers niet teveel eigen-regie mogen hebben omdat de dokter dan niks meer te zeggen heeft. Beetje flauw misschien om de SP als partij met naam en toenaam te noemen. Deze mening geeft wel aan hoe de zelfverklaarde “zorgpartij” over ons zorgvragers denkt.

Als ik bijvoorbeeld kijk naar een partij als GroenLinks dan zie je dat er geregeld zorgvragers woordvoerder op zorg worden. Van Esther Hagelaar uit Almere mag ik het zeggen. Anderen zijn daar wellicht wat voorzichtiger in. April Ranshuijsen ui Nijmegen is ook open over haar Rolstoel gebruik.

Natuurlijk is deze blog niet bedoeld om partijen te bashen. Het enige wat ik wil aangeven is dat GroenLinks, de Partij waar Esther & April volksvertegenwoordiger voor zijn, wel zorgvragers woordvoerder zorg laat zijn.

Zorgverleners willen toch ook het beste voor Zorgvragers?

Natuurlijk, zorgverleners houden van hun werk en van de zorgvragers. Als dit niet het geval zou zijn had ik persoonlijk allang de hoop op goede zorg opgegeven. Wel zijn er tegenstrijdige belangen, bijvoorbeeld dat een zorgvrager soms ook gewoon een kletspaartje wil, echter kan de zorgverlener deze niet verantwoorden in het dossier. Natuurlijk is dit niet de schuld van de zorgverlener. De zorgfinanciers en zorgaanbieders zijn hier de dader. Als de zorgverlener de uren niet kan verantwoorden dan krijgen ze straf van de manager. Wettelijk gezien moet je als werknemer loyaal zijn naar je werkgever, als dit niet klopt klopte mijn lesboek MCV op het ROC niet.

Zorgverleners zitten dus in tussen wal en schip

Aan de ene kant willen ze de best mogelijke zorg bieden, aan de andere kant is het geld schaars waardoor ze niet de tijd voor zorgvragers hebben die wij zorgvragers nodig hebben. In geval van Crisis worden de zorgvragers die ook hulp nodig hebben, maar er niet zeer slecht aan toe zijn achtergesteld.

Natuurlijk overkomt een crisis je vaak. Bijvoorbeeld een overlijden in je dierbaren netwerk, Corona of wat dan ook. En dat soms ook drugs een factor is mag natuurlijk nooit betekenen dat mensen geen zorg ontvangen.

Feit blijft tegenstrijdige belangen

Ondanks de situatie niet zwart-wit is moeten we in de Gemeenteraad geen zorgverleners of zorgmanagers hebben op Sociaal domein woordvoering. Niet omdat ze niet zouden deugen, in tegendeel. Als zorgvragers zich verenigen dan bereiken we samen meer, hoe lang het ook zal duren, dan wanneer zorgverleners of zorgmanagers het voor ons opnemen. Zorgverleners mogen hun werkgever niet afvallen en managers vergaderen met dezelfde ambtenaren die ook de technische briefing aan de raadsleden geeft.

Tevens zijn Gemeenteraadsvergaderingen over het algemeen openbaar. Als je begeleider in de raadsvergadering jouw mening als de henne verkondigd, maar tegen jou de mening van de zorgaanbieder verdedigd dan kun je hen niet meer vertrouwen.