Zorgaanbieders en overheden zullen in paniek raken van deze blog!

In Nederland geven we jaarlijks 90 miljard euro uit aan de zorg, hiervan is ongeveer de helft in handen van bulkaanbieders in de langdurige zorg.

Veruit het grootste deel van dit geld gaat naar de combinatie wonen en zorg. Mensen betalen geen huur maar een eigen bijdrage. Cliënten mogen zo’n €300 per maand overhouden.

Alleen het component wonen (huur) levert de bulkaanbieders€800 per maand op…per cliënt. En dat voor een hondenhok van 3X3 meter.

Van de 60 miljard die naar de langdurige zorg gaat is slechts 2 miljard besteedt aan eigenregie en een gelijkwaardige relatie tussen cliënten en zorgverleners.

Die 2 miljard wordt ook wel PGB genoemd. Even ter vergelijking: bij PGB kost 1 uur zo’n €50 tot €58. Bij ZiN mag dit tarief oplopen tot €88.

100% PGB levert dus al een besparing van 30% op. Ik hoor de populisten (bulkaanbieders) nu roeptoeteren: FRAUDE. Dit percentage ligt al jaren stabiel op 0,5% dat is een half procent teveel. Echter bleek uit onderzoek van Brandpunt enkele jaren geleden dat bij bulkaanbieders dit percentage op ongeveer 30% ligt. Dat vind ik (mits consequent) dertig procent teveel.

Hoe kan dit?

Bij bulkaanbieders wordt de rekening zonder vragen klakkeloos betaald. Bij PGB controleert de cliënt of de rekening klopt en betaalt in geval van wonen zelf de huur. Dit is een win win situatie omdat de cliënt meer te besteden heeft, de instellingen minder kunnen verbrassen en de cliënt een pressie middel heeft. Slechte zorg betekent geen geld voor de zorgaanbieder.

Op dit moment is resultaat gericht indiceren erg populair. Dit betekent dat bulkaanbieders gewoon betaald krijgen, ook al zeggen ze eerlijk dat ze geen zorg hebben verleend.

60% besparen met betere zorg! Het kan, het moet het is goed